afgelopen weekend

Afgelopen weekend vond ik het echt weer tijd om naar het binnenland gegaan, dus samen met twee huisgenootjes een tripje geboekt bij een surinaamse mevrouw genaamd Rehanna.

Zaterdag werden we om kwart over zeven opgehaald door Rehanna en haar man. Een vriend van Pascalle (mijn huisgenootje)Niek ging ook mee. Vanaf ons huis zijn we naar een ander adres gereden waar we nog drie meisjes gingen halen (siegrid, janneke en annet, drie verpleegsters, ned. stagaires).
Toen op pad, maar met surinamers op pad gaan betekent vaak stoppen voor van alles en nog wat, dus dit bleek ook weer het geval.

Maar goed een anderhalf uur later, gingen we dan eindelijk op pad. We moesten weer over de Afobaka weg (die rode bauxietweg), dus voelde de bui al helemaal hangen, haha! Bij elke passerende auto hebben we maar snel de ramen gesloten (was niet van plan weer zo rood te worden!). Gelukkig sloegen we na paal 32 (stroompalen langs de weg, komend vanaf het stuwmeer) al af een zijstraat in.

We zijn wat indianendorpen gepasseerd en zijn uiteindelijk gestopt bij de surinamerivier, die we moesten oversteken.
Over de rivier was een brug, maar die is (zoals praktisch alles hier) natuurlijk niet onderhouden en er ontbreekte dan ook een stuk.. helaas dus dat werd met de veerpont oversteken. Wel waren ze een nieuwe brug aan het maken, dit keer maar van beton, jaja ook hier gaan ze een beetje met de tijd mee.

Deze oversteek was zo gebeurt, er gingen maar twee auto's op de veer en met vijf minuten waren we overgestoken.

Na ongeveer 1,5 uur kwamen we aan bij de Jodensavanne! Een nederzetting van de eerste (amerikaanse) joden in Suriname, die dachten hier hun geloof vrij uit te kunnen oefenen, ze arriveerden in de 17e eeuw. Er zijn dus wat restanten van een synagoge en twee begraafplaatsen te zien. Best mooi! Het geheel is ongeveer 10 jaar geleden weer wat onderhouden (alles was overwoekerd na de binnenlandse oorlog). Het wordt beheerd door een joodse gemeenschap, maar er is geen jood meer te bekennen.
We hebben hier lekker een uurtje rondgelopen en zijn toen verder gegaan richting Blakawatra.

Onderweg in de auto kwamen we een hele groep nederlanders lopend tegen. Vast een of andere alto, wandel club, want zeg nou zelf wie gaat er nou met 38 graden op het heetst van de dag over een bauxietweg wandelen..

Aangekomen op de plaats van bestemming bleek dat we in blakawatra zelf stopten. Een soort resortje, met een kreek en hutjes met knal blauw plastic zijl (hoe verzin je het!)
Dit was ook niet de afspraak!! we zouden voorbij Blakawatra rijden en dan in de jungle slapen. Grote teleurstelling, maar goed na overleg met de gidsen en de groep zijn we toen toch doorgereden naar een andere locatie.
Daar hadden we een kreekje voor ons zelf en konden we onze hangmatten tussen de bomen hangen. We hebben alles een beetje geinstalleerd en toen heerlijk het (ijskoude) water ingegaan. Het water is heel donker bruin! vanwege de dode bladeren, dus het ziet er vies uit, maar het is ontzettend schoon water. Er was een diepe plek in de kreek, dus de mannen vermaakten zich wel met springen en duiken. Ik ben heerlijk verderop gaan zitten met pascalle en later met niek, om daar in de stroomversnellinkjes te gaan zitten. Wel echt koud water hoor.

Daarna lekker geluierd in onze hangmatten totdat we gingen eten. We aten voor de verandering rijst met kip, haha.

Tegen de avond ging iedereen zich klaar maken voor de tocht door de jungle. Dus lange broek en shirt aan (tegen de muggen en ander ongedierte) en goede wandelschoenen en natuurlijk niet te vergeten een zaklamp.
We gingen op pad tegen acht uur en hebben ongeveer anderhalf uur gelopen. We konden niet echt diep de jungle in, omdat je niet gemakkelijk de weg terug vind in het donker en omdat er veel gejaagd werd in dit gebied, dus je had de kans hagel in je kont te krijgen, haha. Maar goed we kwamen om beesten te spotten, maar omdat het zo'n druk bejaagd gebied is en omdat het het droge seizoen is (veel krakende bladeren) hebben we alleen een paar vogels gezien en een grote vogelspin.. Die was wel mooi (kodak moment). Maar natuurlijk wel jammer dat we niet meer hebben gezien.
Aan het eind van de tocht zagen we wel en paar ogen van een zoogdier, waarschijnlijk, maar aangezien Steve er op ging schieten (en mis schoot) weten we niet wat het was. (sloeg ook nergens op trouwens, kom niet om dode dieren te zien!!!!!!

Tegen half tien waren we weer terug en hebben we een kampvuurtje aangestoken (het hout hadden de mannen, niek en jelmer, 's middags al bij elkaar gesprokkeld). We hebben met al de stagaires (7) daar lekker bij zitten zweten en liedjes gezongen, dat was echt gezellig! onder het genot van een borgoe (rum) cola..

Het mindere deel kwam toen de gids Steve het plan had te gaan jagen (iets waar ik niet bepaald voor ben, plezier jacht) en al helemaal niet als hij dan ook nog eens niek en jelmer mee neemt om ook te laten schieten, terwijl die dat helemaal niet kunnen! Dus er ontstond nogal een discussie. Pascalle was het op zich wel met mij eens en ging mee in de discussie. Tevens had Steve nogal wat gedronken dus bepaald verantwoord was het ook niet.

Uiteindelijk gingen ze wel op pad en zijn pascalle, annet en ik alleen achter gebleven met Wensley (die dronken van de wiskey lag te snurken in z'n hangmat, mooie tourgids of niet dan).
We hadden inmiddels onze hangmat verplaatst onder een zeiltje vanwege een regenbui en zijn daar dus maar gaan slapen. Het was een constructie van boomstammetjes en we hadden al onze vermoedens dat het niet ging houden (zeker niet als iedereen er aan moest hangen). en inderdaad een uur later stortte het hele ding in elkaar, gelukkig niemand iets op z'n hoofd! maar we lagen dus wel op de grond!!

Roberto (de andere gids) heeft ons toen maar geholpen onze hangmatten weer aan een boom te binden (om half drie 's nachts), zodat we weer konden gaan slapen. Toen onze tourguide Wensley weer wakker werd, (hij sliep er zogenaamd doorheen met z'n dronken kop) was zijn enige reactie, "oh dat had ik wel gedacht", echt wat een eikel..

We hebben een paar uur geslapen in onze hangmatjes en hebben daarna een broodje gegeten en lekker gezwommen (echt niet te geloven koud).
Tegen half twee zouden we vertrekken, dus alle nederlanders stonden tegen die tijd klaar, maar het wachten was natuurlijk weer op de surinamers die nog rustig zaten te eten! Alles ingepakt in de bus, toen ik er achter kwam dat ze alle vuilnis (wel in een zak) van het hele weekend zo in de bosjes gooiden (dat sloeg alles!). Hier natuurlijk wat van gezegt en het is meegegaan in de bus! was natuurlijk wel weer de enige die z'n mond los trok, maar vind dat nergens op slaan! ze vervuilen hun land zo, ze doen het echt overal!

We waren allemaal bekaf en zijn maar een keer gestopt onderweg om even watermeloen te eten. Daarna zijn we terug gereden en waren we tegen zes uur weer thuis.

Niet helemaal het weekend dat ik verwacht had en mij beloofd was, maar goed toch weer een ervaring rijker!

liefs Jetje