tot nog toe!!

Dag lieve mensen,

Met mij is alles goed! Het is een ware cultuurshock die met geen pen te beschrijven is.

Het is warm, ongeveer 38 graden, we hebben een keer een flinke bui gehad en daarna koelde het dan ook even heerlijk af!
Wat de mensen betreft, er leven hier ongeveer 5 verschillende culturen met elkaar.van bosneger tot hindoestaan. Redelijk weinig nederlanders.

We kwamen aanvliegen en het enige wat je ziet is regenwoud met rivieren, geweldig mooi om te zien. Als je dan op het vliegveld komt, begint de shock. Een hangaar met een vliegtuig erin en een halletje waar de douane zit. Niks geen sluizen waar je door heen moet, gewoon een trap om het vliegtuig uit te gaan en je loopt gewoon over het vliegveld (buiten) naar dat halletje. Waar je in de rij mag gaan staan en dat gaat niet snel, haha. Echt surinaams!
Maar goed na ongeveer 2 uur verder te zijn is toch alles gelukt en zitten we in de auto bij een amsterdammer en zijn ned vrouw met lang haar en een indiaan.

We rijden over een straat die wel net geafvalteerd is maar je weet niet wat je er om heen ziet, echt hutjes waar mensen in leven echt langs de weg. Eenmaal in Paramaribo aangekomen verwacht je dat de stad er beter uit zal zien, maar dan kom je voor een verrassing te staan! want dat is niet het geval. Er staan huizen bij (het merendeel) de oude plantage woningen, die meer dan honderd jaar oud zijn.En die zijn in geen goede staat kan ik je vertellen. Ze zijn van hout met golfplaten, wel een hele mooie stijl, maar ontzettend vervallen.

Je hebt hier in paramaribo alleen koud water (dus ook om te douchen) en sommige huizen hebben nog niet eens stroom, laat staat andere luxe. Een mooie auto hebben de meesten wel en velen zijn er dan ook taxi chauffeur, zelfs politie agenten. Iedereen heeft zo z'n handeltje en zorgt of dat ie niet hoeft te werken of in elk geval er zo min mogelijk voor hoeft te doen!

Om maar een voorbeeld te geven van de mentaliteit en de cultuur. Erik (mijn broer) en ik kwamen bij de lokale "GGD" om daar malaria tabletten te halen. Je moet dan eerst naar een zuster om te vragen of je ze nodig hebt voor dat bepaalde gebied, die zegt een zakje chips etent en je aankijkend van " waarom stoor jij mij" JA. Dan naar de volgende zuster om te vragen welke tabletten. Als je dan vraagt hoeveel tebaletten je dan nodig hebt voor twee trips krijg je van de zuster het antwoord: "meisje als ik daar over na zou moeten denken krijg ik hoofdpijn, dat moet je zelf doen meisje". Je krijgt je van die mevrouw een papiertje mee. Daarmee moet je naar een ander gebouw aan de overkant van de weg en daar moet je betalen. Dan moet je met je betaal bewijsje weer terug naar de zuster waarbij je eerst bent geweest (het eerste gebouw) en daar krijg je de tabletten. Heel logisch toch....

Morgen gaan we onze eerste trip maken, naar een aantal plantages.en onze eerste trip over de suriname rivier.


Donderdag, daar heb ik het meeste zin in, daar gan we voor het eerst naar het binnenland voor drie dagen. o.a. op kaaimannentour 's nachts!! Maar daar over later meer.


Vandaag heb ik het internaat bekeken, waar ik een deel van de stage ga doen. Dit is oud en armoedig maar toch een zeer goede zaak dat het bestaat en functioneerd.
Hier heb ik dan ook heel veel zin in. De kinderen die hier dus komen komen dus uit het binnenland. Sommige zitten hier al meerdere jaren om onderwijs te volgen en sommige komen voor het eerst! De kinderen die voor het eerst komen, daarvan weten sommigen niet eens wat een toilet is en wat ze er mee moeten. Om maar een indruk te geven. Hier krijgen ze dus de kans om onderwijs te volgen, op scholen in Paramaribo. Maar ze leven aan de hand van een redelijk streng stramien.

Wat betreft onze eigen leefsituatie.. hmm een ander verhaal. We zitten nu in huis bij dat nederlandse echtpaar. Erik slaapt beneden op een basic kamertje, waarbij de twee andere kamers verhuurd worden door brazilianen (niet erg geliefd hier, gelukzoekers worden ze genoemd). Ik slaap op de logeerkamer van die mensen, ook back to basic maar goed te doen.
Toch zie ik mij hier niet blijven nadat erik weg is, vanweg de reputatie van de brazilianen (ik zou dan op de kamer van erik komen) en vanwege het feit dat ik zo niet echt in contact kom met nederlandse stagaires en andere studenten, wat natuurlijk wel leuk is, als je hier straks alleen zit.. duzz to be continued!

Dit was het ff voor nu, je hebt nu een idee, haha en ik zou het heel erg leuk vinden om wat van jullie allemaal te horen! Ik krijg vanaf volgende week een mobiel surinaams nummer dus dan wordt een berichtje sturen af en toe ook gemakkelijker. Maar ik hou jullie zeker op de hoogte!

Heel veel liefs Jetje