Boto Passi

Dag lieve mensen,

We zijn net terug van onze trip naar Boto Passi, in het binnenland van Suriname, gebied Boven Suriname.
Afgelopen zaterdag zijn we vertrokken. We waren gewaarschuwd dat er nogal wat stof zou zijn onderweg, maar wij dachten dat zal wel mee vallen, niet dus haha!! De gids Carlo een dwerg en Corry (de oprichtster van het hotel waar we heen gingen) stonden al op ons te wachten in de Saramaccastraat (de straat waar alle binnenlanders hun inkopen komen doen). Zij vroeg ons als eerste of we niet een vuiliniszak om onze spullen wouden hebben, dus we keken elkaar aan en stemden maar in, later bleek dat maar goed ook.

We hebben de bagage in een klein busje (8 persoons) ingeladen en met corry wat gaan drinken. Daar vroeg ze ons om alvast te betalen, dus dat deden wij. Ze ging even weg om te wisselen maar dat duurde nogal al lang voor ze terug was en we begonnen het eigenlijk niet te vertrouwen, dus erik kijken of het busje er nog wel stond en of hij Corry ergens zag. Maar gelukkig kwam ze terug, dachten we toch even dat we de domme toeristen hadden uitgehangen, door geld vooraf te geven en dan die persoon met je geld te laten vertrekken...

Carlo kwam terug met de boodschappen en we vertrokken met het busje om ongeveer 9 uur. Nog drie nederlanders , drie surinamers op de achterbank, twee voorin en een bestuurder.
Toen we na ongeveer een half uur de stad uit waren (en al drie keer gestopt waren voor van alles) begon de Afobakaweg. Hoe moet ik dit omschrijven.. een hele lange weg van bauxiet, lijkt wel rode kleurstof die kurkdroog is en ontzettend veel kuilen, hobbels en gaten bezit. Kun je je een voorstelling maken??
Na ongeveer 2 uur stopten we bij een soort goudwerkers dorpje, iedereen moest lachen (ik had namelijk bij het raampje gezeten aan de tegenliggers kant) omdat ik dus helemaal rood was, niet normaal!!

Na vier en half uur kwamen we aan in Atjoni. De plaats waar de boten liggen, die verder het binnenland in gaan. Daar wat gegeten (voor de verandering nasi) en 2 uur gewacht voor we met de boot zouden vertrekken. Deze boten noemen ze korjalen en zijn ontzettend lang, maar hebben wel een motor. Onze korjaal werd bestuurd door een bootman uit Boto Passi. De korjaal was helemaal volgeladen met vracht, zelfs een vat benzine! en twee vrouwen uit het dorp met hun kinderen. We hadden dus ook maar een klein plekkie om te zitten.. Maar dat wat je onderweg tegenkwam; soela's (stroomversnellingen) en al het omliggende woud was schitterend en bijna niet te omschrijven!

Na twee uur kwamen we aan bij het hotel en konden we heerlijk gaan douchen. Het hotel was net geopend in januari en was basic maar wel mooi en netjes! De omgeving was paradijzelijk! Een soela voor de deur waar je heerlijk in kon gaan liggen en tropisch regenwoud in de "achtertuin". Het dorp zelf lag aan de overkant van de rivier (een indianendorp).

De volgende dag hadden we afgesproken om 6 uur te vertrekken voor een wandeling met gids het woud in. Zo vroeg, omdat ik dan een grotere kans zou maken dieren te zien. Maar goed, Carlo die ons wat broodjes mee zou doen, stond pas om kwart over zes op en de eigenaar zou ons wegbrengen en die was er pas om zeven uur. dus dat schoot niet echt op. Inmiddels was het al licht en vertrokken we pas met de wandeling om kwart over zeven. had het kunnen weten natuurlijk, is tenslotte Suriname!!

De wandeling zelf was prachtig! Wat zie je hier een verscheidenheid aan bomen en planten. De manier waarop sommige planten en bomen kunnen groeien echt heel bijzonder!

Sorry mensen de eigenaar zegt dat ie dicht gaat, dus de rest volgt morgen......